Historia

Naszym pierwszym obiektem była kuźnia mieszcząca się w Starej Miłosnej pod Warszawą.

Kolejną pracownią była kuźnia (przekształcona później w Muzeum Kowalstwa) na skraju Dolinki Służewieckiej na warszawskim Mokotowie. Powstała w 1989 roku, tuż nad Potokiem Służewieckim. Budynek jest wiernym odwzorowaniem obiektu z początków poprzedniego stulecia. Kontynuuje tradycje dawnej kuźni służewskiej – jednej z najstarszych na Mazowszu. Jest to drewniana, dębowa konstrukcja zakończona jaskółczym ogonem na dachu. Wraz z wyposażeniem, które było charakterystyczne dla wsi Służew.

Muzeum Kowalstwa w Warszawie – jedyny taki obiekt w Polsce z eksponatami z całego kraju

Kuźnia założona została przez Zdzisława Benedykta Gałeckiego. Mistrza kowalstwa, magistra Akademi Sztuk Pięknych w Toruniu. Działacza Polskiego Związku Artystów Plastyków w dziedzinie sztuki użytkowej.

Kuźnia pod koniec lat 90-tych zmieniła swój charakter i stała się obiektem ogólnodostępnym. Z inicjatywy małżeństwa Eleonory i Zdzisława Gałeckich przekształcona została w prywatne Muzeum, ze statutem zatwierdzonym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Wyposażenie Muzeum Kowalstwa

W środku znajduje się w pełni profesjonalne, działające palenisko kowalskie, miech do tłoczenia powietrza, kowadła i młotki. Jest także masywny stół warsztatowy, imadła, ręczna wiertarka do robienia otworów w metalu, a także podbijaki, podsadzki i młotki.

To ponad stuletni sprzęt najwyższej klasy. Na ścianach wiszą świdry, topory ciesielskie. Na zewnątrz zaobserwować można maszyny rolnicze. Eksponaty pochodzą z całej Polski, co sprawia, że jest to jedyny tego rodzaju obiekt w kraju.

We wnętrzu, dokładnie w centralnym miejscu kuźni znajduje się jednorożne kowadło, a bezpośrednio za nim pokaźny, duży piec kowalski i palenisko. Podłączony do niego jest miech kowalski z 1900 roku – w pełni odrestaurowany. Pozwala to na pracę nawet bez prądu, co udowadnia, że obiekt jest w pełni samowystarczalny.

Stojące na zewnątrz kuźni kowadło bezrożne to najstarszy, ponad dwustuletni eksponat muzeum. Obiekt wyposażony jest także w pełną przeróżnych przyrządów szafę narzędziową, komplet młotków – od małych, około stu-gramowych, po ciężkie – ośmiokilogramowe młoty. Znajduje się tutaj także komplet kleszczy kowalskich oraz kamień szlifierski na kobyłce. Przeznaczony do ostrzenia toporów, siekier i mieczy.

W kuźni można wykonać dosłownie wszystko z metalu. Od metalowych konstrukcji, świeczników, ogrodzeń bram, po krzesła, stoliki i meble. Technologia kucia na gorąco nie zmieniła się praktycznie od tysięcy lat. Jednak, aby wykuć cokolwiek z metalu, należy przeznaczyć na to dużo czasu. To bardzo pracochłonny proces. Przysłowie „kuj żelazo, póki gorące” nie wzięło się wcale znikąd. Rozgrzany metal można kuć do dwóch minut.

Żywe lekcje historii w Muzeum Kowalstwa

Często zgłaszają się do nas szkoły oraz ośrodki kulturalne z prośbą o przeprowadzenie interaktywnych lekcji historii. Zorganizowanie takich zajęć w ramach pokazów, podczas których przedstawiamy od A do Z proces powstawania elementów z metalu jest jednym z celów działalności naszego muzeum. Niejednokrotnie okazuje się, że dopiero żywe doświadczenie tego, jak kiedyś wyglądała ta praca okazuje się interesujące dla nowych pokoleń. Pozawala to usystematyzować zdobytą wiedzę i dopytać o szczegóły, których często nie ma opisanych w podręcznikach do historii.

Obecna działalność

My zaś przenieśliśmy naszą działalność wytwórczą do innych lokalizacji, które pozwalają nam kontrolować dynamicznie wzrastające zapotrzebowanie na nasze produkty i spójnie zarządzać procesem projektowania, produkcji, logistyki oraz instalacji.

Łącząc tradycję i nowoczesność, wykorzystując pierwotne narzędzia oraz najnowsze zdobycze techniki, wychodząc naprzeciw współczesnym oczekiwaniom rynku tworzymy takie dzieła, których oczekują nasi klienci. Są one nie tylko spełnieniem ich wizji, ale także ich wizytówką. W nasze projekty wdrażamy ich idee.

Prywatne muzea w Polsce

Według Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zabytków w Polsce funkcjonuje około 1000 muzeów, z czego około 300 to podmioty prywatne. Aby zarejestrować swoje muzeum w ewidencji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego należy spełnić szereg określonych wymogów. Działalność naszego obiektu podlegać będzie również przepisom Ustawy o muzeach oraz Ustawy o działalności kulturalnej. Warto zaznaczyć, że sama nazwa „muzeum” nie jest zastrzeżona prawnie. Sprawia to, że wiele osób decyduje się dzielić zgromadzonymi zbiorami i nazywać swoje obiekty muzeami (lub też skansenami). Nazwy te pozostają w świadomości odwiedzających, mimo tego, że nie posiadają one takiego statusu prawnego.